Jestem

Jestem Krzysztof. Studiuję prawo. Mieszkam w akademiku, w Szczecinie z pewną blondyną. A może jednak w Białymstoku? Nie pamiętam, chyba była ostra biba. Tak sylwester się udał.

Jestem Stefan. Imprezuje, uczę się w ogólniaku. Mieszkam w Skrzyszowie. Mieszkam, nic poza tym. Urodziłem się we własnej łepetynce, kilka lat temu. Ktoś to podłapał i tak zostało. I beboki.

Jestem Kupczak. Imprezuje, uczę się w ogólniaku. Mieszkam w Rybniku. Mieszkam, właściwie mieszkałem. Nawet nie wiem skąd się tam wziąłem, fajnie było. No właśnie było.

Jestem Jakub. Urodziłem się. I już zostałem. Dobrze, że nie byłem świadomy pierwszej przeprowadzki. Przynajmniej nie bolało. Luki w pamięci jednak są, wbrew pozorom, dobre .

2009? Tak. Żyć na maksymalnym luzie, nie denerwować się, nie stwarzać sobie problemów, imprezować, grać dalej w teatrze, zaprosić na kawę tych niezaproszonych, spotkać kogoś. Dać z siebie wszystko, a może jeszcze więcej, nie szczędzić sił. Uśmiechnijcie się – jest dobrze, będzie lepiej.

Jestem Kuba. Nie wiesz o mnie nic. Gdybym zadał Ci proste pytanie to tylko się zająkniesz i przy dobrych wiatrach zdołasz wydukać z siebie jedno słowo. Zgadnij jakie?

P.S. Po 21 minutach od napisania przypomniało mi się, że jestem też Sławek. Nazwała mnie tak dziewczyna, której ojciec jest pastorem. Boże! To życie jest na prawdę cudowne.