Dla jednego uśmiechu

Każda, najmniejsza rzecz na tym świecie jest warta zrobienia. Choćby dla jednego, niepozornego uśmiechu. Taki mały, a taki wartościowy. Jednak to nie takie proste, jakby się nam wydawało. Niejednokrotnie  taka nagroda, za nasze uczynki, to dla nas za mało. Poddajemy się na starcie, egoistycznie się poddajemy, bo i po co się wysilać? Tylko po to by ktoś nam ukazał pogodne oblicze swojej twarzy? Właśnie! Tu jest pies pogrzebany. Ale, ale nie zakładajmy, że każdy z nas zawsze się poddaje. Czasami  udaje nam się nam zrobić coś dla innych i wprowadzić ich w radosne uniesienie. Może to być chwilowe, lecz wydaje mi się, że może to pociągnąć też za sobą inne konsekwencje. Miejmy nadzieję, że pozytywne, bo niekiedy to… nieważne.

Irys, kredki, pluszowe kwiatki – materialne dopełnienie jakiegoś zamiaru, ale czy to przynosi efekty? Życzliwe słowo, pomocna dłoń – zamiar i czyn sam w sobie. Lepsze są te bezinteresowne, ale jak często nam się to udaje?